Jak wiadomo, nauczyciel w trakcie swojej pracy doświadcza ogromnego stresu. Jednym z powodów jest regularny kontakt z trudnymi rodzicami. Warto wiedzieć, że bardzo trudno współpracuje się z rodzicami nadopiekuńczymi, roszczeniowymi czy niezaangażowanymi w sprawy szkolne. Część osób dorosłych nawet unika kontaktu z wychowawcami swoich dzieci. W jaki sposób powinno się rozmawiać z “trudnymi rodzicami”?
Od czego należy zacząć?
W trakcie umówionego spotkania z “trudnym rodzicem” rekomendowane jest w pierwszej kolejności wspomnieć o wspólnym celu, jakim jest dobro jego dziecka. Warto zatem bardzo dokładnie przygotować się do spotkania. Świetnym rozwiązaniem będzie zebranie możliwie najwięcej informacji o problemie. Nauczyciel musi podczas spotkania starać się być autentycznym, szczerym, a także życzliwym człowiekiem. Należy mówić o określonym problemie. Nie można pod żadnym pozorem atakować niepotwierdzonymi hipotezami, domysłami.
Przygotowanie właściwych argumentów
Zadaniem nauczyciela jest przedstawienie argumentacji, która potwierdzi jego stanowisko. Osoba wykonująca omawiany zawód nie może dać się sprowokować rodzicowi. Dorośli bardzo często próbują obwiniać szkołę za ewentualne niepowodzenia edukacyjne swoich pociech. Nauczyciel powinien starać się zachować spokój i być neutralny. Zalecane jest przypomnienie o oczekiwaniach wobec konkretnego ucznia czy rodzica odpowiedzialnego za młodego człowieka. Nie można zapomnieć wspomnieć o realnych konsekwencjach, które zostaną wyciągnięte w przypadku, gdy zachowanie ucznia nie ulegnie zmianie.
Znalezienie pozytywów
Jak rozmawiać z trudnym rodzicem? Świetnym rozwiązaniem będzie w pierwszej kolejności znalezienie czegoś pozytywnego w dziecku, a następnie powiedzenie o tym rodzicowi. Należy zaznaczyć, że rozmowa będzie dotyczyła niewłaściwego zachowania, incydentu, a nie złego ocenienia danego ucznia. Oczywiście trzeba bardzo spokojnie wysłuchać tego, co ma do przekazania rodzic. Rekomendowane jest postawienie się w jego sytuacji. Warto przynajmniej spróbować okazać zrozumienie. Nauczyciel powinien zarówno zaproponować konstruktywne rozwiązanie określonego problemu, jak i wspólny plan działania. Nie stanie się nic złego, jeżeli rodzic zostanie poproszony o zgłoszenie swoich uwag. Wspomniany rodzic powinien poczuć się jako równorzędny partner w dyskusji z nauczycielem. Zalecane jest jednak unikanie słów negatywnie wartościujących. Jak wiadomo, działanie pod wpływem emocji praktycznie nigdy nie jest dobrym rozwiązaniem. W przypadku, gdyby rodzic potrzebował dodatkowej pomocy, warto doradzić kontakt z właściwą fundacją, instytucją czy specjalistą.
Podsumowanie spotkania
Nauczyciel powinien zawsze podsumować każde spotkanie z rodzicem. Wystarczy streścić to, co udało się ustalić. Następnie powinno się podziękować za zainteresowanie problemem swojego dziecka. Z kolei na samym końcu warto powiedzieć coś miłego, motywującego, krzepiącego. Jeżeli sprawy zabrnęłyby za daleko, można poprosić innego nauczyciela o obecność na spotkaniu. Bardzo często współpraca z “trudnymi rodzicami” przeradza się w kontakt z osobami uważnie obserwującymi poczynania swoich pociech. Rodzice mogą mieć dokładnie sprecyzowane oczekiwania wobec swoich dzieci. Muszą wtedy uwierzyć, że osoby wykonujące omawiany zawód “nie uwzięły się” na uczniach. Nauczycielom, którzy są zainteresowani poznaniem większej ilości sposobów na rozmowę z “trudnym rodzicem”, zalecane jest zapoznanie się z informacjami znajdującymi się na stronie internetowej: witrynaszkolna.pl.